1. Для навуковага выкладу характэрны:
1) назоўнікі з абстрактным значэннем;
2) прыметнікі з інфармацыйнай ці класіфікацыйнай функцыяй;
3) дзеясловы цяперашняга часу з якасным значэннем для па-
казу ўласцівасцей і прыкмет прадметаў і з’яў;
4) займеннікі я, ты;
5) пабочныя канструкцыі са значэннем няўпэўненасці, сумнення.
Устанавіце адпаведнасць
А. Тэрміны. | 1. Устойлівыя, узнаўляльныя, не менш як двухкампанентныя моўныя адзінкі, якія спалучаюцца са словамі свабоднага ўжывання і маюць цэласнае значэнне, не роўнае суме значэнняў іх кампанентаў (калі іх разглядаць на ўзроўні слоў). |
Б. Наменклатура. | 2. Словы або словазлучэнні, якія ўваходзяць у тэрміналагічную сістэму пэўнай галіны навукі, культуры, вытворчасці, абазначаюць спецыяльныя паняцці і маюць дакладнае лагічнае азначэнне. |
В. Прафесіяналізмы. | 3. Сукупнасць уласных назваў канкрэтных аб’ектаў навакольнай рэчаіснасці, якія вывучаюцца рознымі навукамі, ужываюцца ў тэхніцы, вытворчасці. |
4. Словы і выразы, уласцівыя мове прадстаўнікоў якой-небудзь прафесіі або сферы дзейнасці. |
3. Навуковы выклад вызначаецца:
1) аб’ектыўнасцю;
2) суб’ектыўнасцю;
3) лагічнай паслядоўнасцю разважанняў;
4) доказным выкладам інфармацыі;
5) інфармацыйнай насычанасцю.