Агінскі

Багдан (?—1625)

Дзяржаўны і грамадскі дзеяч Вялікага княства Літоўскага, асветнік. Паходзіў з старадаўняга магнацкага роду. 3 1580 пад­каморы трокскі, староста Віленскага пра-васлаўнага брацтва, удзельнік мірных пера-гавораў у Маскве ў 1587 i 1612. Пасля заба-роны дзейнасці брацкай беларускай Свята-духаўскай друкарні ў Вільні ён заснаваў у 1610 друкарню Віленскага праваслаўнага брацтва ў сваім уладанні — мяст. Еўі (ця­пер г. Вевіс у Літве). Гэтая друкарня пра-існавала да сярэдзіны 17 ст. i выпусціла больш за 25 выданняў, у т.л. «Новы запавет з Псалтыром» (1611), «Дыёптру» (1612), «Буквар славянскай мовы» (1618), «Грама-тыку» М.Сматрыцкага (1619) i інш. Кіры-лічныя кнігі Еўінскай друкарні вызначаліся высокімі мастацка-паліграфічнымі якасця-мі. Кнігавыдаўцы прадаўжалі i развівалі традыцыі Ф.Скарыны (прадмовы, пасля-слоўі, каментарыі i да т.п. рабіліся на бела­рускай мове). Як i выданні Скарыны, кнігі Еўінскай друкарні прызначаліся для шыро-кіх колаў насельніцтва i выкарыстоўваліся беларускімі i ўкраінскімі брацтвамі ў наву-чальна-асветніцкай i царкоўна-рэлігійнай дзейнасці. У прадмовах выдаўны падкрэс-лівалі патрыятычныя матывы сваёй дзей-насці, намер распаўсюджваць кнігі на ўсе «рускія» краіны, садзейнічаць развіццю

«народа рускага». Выданні разыходзіліся на Беларусі, Украіне, часткова вывозіліся ў Расію. Апрача кірылічных кніг друкарня выпускала ў 1-й палове 17 ст. польскія вы-данні, якія адыгрывалі пэўную ролю ў гра-мадска-палітычным i духоўным жыцці Рэ-чы Паспалітай.