Прыказка – тропнае народнае выслоуе з павуч.зместам, мова лаканiчная, тропная, увасабл.вопыт народа; зарыфмаваныя прыказкi(большаму каню-большы хамут; засвецiць сонца I у наша аконца)
Крылатыя выразы (афарызмы)- устойлiвыя тропныя выслоуi выдатных людзей розных часоу; вызнач.глыбiней думкi I лаканiчнасцю.(Мой родны кут, як ты мне мiлы! Колас.)
Перыфразы – апiсальныя назвы асобных прадметау I з`яу, якiя ужываюцца замест слоу, што iх называюць(Беларусь-край блакiтных азер, бульба – другi хлеб, лен- бел.шоук, радзiма-зямля бацькоу, жауранак – срэбраны званочак)
51.Прадмет і задачы лексiкаграфii. Тыпы слоўнiкаў.
Лексiкаграфiя – раздзел мовазнауства, у якiм вывуч.тэорыя I практыка складання слоунiкау.
Задачы: * вызнач.тыпау слоунiкай, будовы слоунiк.артыкулау; * распрацоука памет I прыемау тлумачэння значэння слова; * размежаванне у слоун. Амонiмау.
У слоунiках не толькi фiксуецца, сiстэматызуецца I апiсв. Лексiка, але I замацоуваецца лiт.нормы, што спрыяе павыш.пiсьмен.i культ. Мауленне.
Слоунiк – кнiга, у якой фiкс.мовы,пададзен у алфавiтн.парадку; да моу даюцца тыя цi iншыя тлумачэннi або пераклад на iнш.мову.
|
|
Рэестравае слова – слова, якое тлум.у слоунiку.
Сл.артыкул – рэестр.сл разам з усiмi звесткамi. Рэестр.слова падаецца у пчатк.форме. Алфавiт. I алфав-гнездавы парадак.
Паметы: граматычн(род,лiк), стылiст(разм.,абл, уст), выкарыст(спец, астраном, фiл)
Знач.слоу раскрыв.апiсальна, падборам сiнон., выяул. словаутв. сувязей, адпаведн.словы з iнш. мовы. Iлюстрацыi: цытаты, прыказкi I iнш.
Значэннi вызнач.арабск.лiтарай “амонiмы”- лiтара пасля слова БАК1,БАК2
Слоунiкi падзяляюцца на лiнгвiст.i энцыклапед.
Лiнгвiст.сл. – тлумачальны(унiверсальны), этымалагiчны(паходж.слова ). Гiстар.сл – граматычны(марф.асаблiвасцi I спалучальнасць), арфаэпiчны(вымауленч.нормы), марфемныя(структура слова), фразеалаг(семант, стылiст,устойл.выразау)
Слоунiкi мовы пiсьменнiка, дыялектныя I тэрмiналагiчныя, двухмоныя
+ «Слоунiк сiнонiмау I блiзказначных слоу» Клышкi, «Бел.перыфраза» Малажай, «Слоунiк эпiтэтау бел.лiт.мовы» Пазнякоу.